hofdichter met dame in het bos
kunstenaar (1957)
jonge vrouwen veroordeeld tot prostitutie (Italië, 1340)

Streepjes (slot)

De streepjes wonnen. Vraag niet hoe, ze namen het straatbeeld deze zomer over. Er kwamen zelfs diagonale varianten bij. Tegen de herfst zetten ze door in truien, de strepen werden breder, ook mannen moesten eraan geloven. Kortom ze lagen bij C&A. Vraag nooit waarom, zo gaat het.Al die tijd bleef ik zoeken, lezen, vragen naar het geheim van het streepje.

Het standaardwerk 'The devils cloth' ('Etoffe du diable', Parijs 1991) van de Franse professor Michel Pastoureau licht ons in over de theorie (zie dit log van 16 sept.) en de toepassing in vroeger eeuwen, toen al wat sociaal aan het randje zat, hoeren, clowns, gevangenen, troubadours, marskramers en zeelieden verplicht werd het steepje te dragen. Maar het zegt weinig over twee belangrijke aspecten.Ten eerste de aantrekkingskracht die het verbodene of afwijkende onverbiddelijk uitoefent, en daarbij het vreemde effect dat het zien van streepjes in het brein van de toeschouwer te weeg brengt. Dat laatste is goed voor een huiskamerproef. Naar streepjes kun je niet lang kijken, je krijgt je blik niet scherp. En daarbij treedt een mentale onthechting of zelfs duizeligheid op. Ik denk, een vrouw die een man wil verleiden doet er goed aan streepjes te dragen. En daartoe werden hoeren in de middeleeuwen nu juist door de kerk verplicht. Een prachtig misverstand.PS. En er zijn zelden zoveel strepen gedragen als voor tijdens en na de Franse Revolutie.