Requiem
woensdag 08 november 2006 - 23:52
De film Requiem van Hans-Christian Schmid naar een scenario van Bernd Lange toont ons het diep gelovige gezin Klingler. Een huis in een dorp ergens in Schwaben met een houtzagende vader, in de jaren '70. Dochter Michaela heeft epilepsie maar mag, na een jeugd in ziekenhuizen, toch studeren in Tübingen.Zij en haar ouders hebben vastgesteld dat dokters niet helpen, alleen geloof in Gods genade. En dan gebeurt het. In Tübingen ontwaakt Michaela bij momenten uit de begoocheling van de religie.
En de vraag rijst: is het beetje zelf dat ze over blijkt te hebben genoeg? Heeft ze voldoende eigen geest over om het te kunnen redden zonder geloof, zonder deze ouders?Of zal ze altijd het kind van deze ouders blijven?Meestal komt zoiets in films wel terecht. Hier niet. Michaela weet geen raad met haar ontluikende eigen identiteit. Soms 'vaart er iets in haar', denkt ze. Raakt ze bezeten is van iets vreemds. 'Je bent het zelf,' zegt haar vriendin, maar Michaela en haar ouders weten: het is de duivel. Ze moet terug naar het dorp. Een dokter raadplegen is er niet bij. Bidden gaat hier boven wetenschap. Twee priesters, een gemoedelijke dorpspastoor en een gevaarlijke jezuïet nemen het exorcisme ter hand: 'God stelt je op de proef.'Hoe ontkom je aan ouders?Vraag van alle tijden en plaatsen.Michaela, die echt bestaan heeft, overleefde de hare niet. Na 'enige tientallen uitdrijvingen' stierf ze.Ga hem zien. Andries Knevel en André Rouvoet zul je er niet tegenkomen.
RSS