Nu is het nog stil. Straks, na het eten, stel ik voor: een wandeling naar dit station. Niet om te vertrekken, alleen om te kijken. Koffie drinken in de stationsbar en luisteren naar het concert van stemmen, tegen een achtergrond van ventilator, ijsmachine, koelkast en af en toe het tikken van de muggendoder. Diffuus radiogeluid en soms de stationsomroeper.
Straks komen de marskraamnegers met hun prullaria en hun bossen paraplu's die na een dagje provincie terugreizen naar Milaan. Paraplu's? Ja, de negers kunnen in geval van regen elk ogenblik overschakelen op de verkoop van schotsgeruite paraplu's.Tot slot een loopje over het perron met de palmen erlangs en zien hoe een zilveren sneltrein de tunnel inschiet. Stationsbars. Toegeven aan melancholie. Wat een luxe! Dit was Baveno. Maar Overveen is ook heel goed.