Er bestaat een hardnekkig misverstand dat wat schrijvers te zeggen hebben over politiek meer de moeite waard zou zijn dan wat mensen uit andere beroepsgroepen ervan vinden.Dat leidt vaak tot tenenkrommende bijdragen aan opiniepagina's waarin analytisch vermogen het keer op keer verliest van emotie, en hoe het in de wereld is steeds weer wordt verward met hoe het volgens de schrijver zou moeten zijn.
Nu een uitzondering.De Volkskrant brengt elke zaterdag de reacties van twee schrijvers op een 'actuele stelling': Nausicaa Marbe en Oscar van den Boogaard. Mevrouw Marbe kun je overslaan. Oscar van den Bogaard daarentegen slaagt er keer op keer in glashelder te stileren en tegelijk scherp te analyseren. In zijn bijdrage van gisteren 22 juli, over Israƫl, Hezbollah en Libanon bereikte hij een hoogtepunt. Ik zuchtte diep. En kon alleen maar denken 'ja'. Hierbij.PS. Van den Bogaard heeft nog iets uitzonderlijks bereikt. Het omslag van zijn laatste roman Het Verticale Strand (2005) heeft maandenlang op de redactie van de boekensite gehangen. Daar opgeprikt door een vrouw.