Het GEM, de eigentijdse afdeling van het Haagse Gemeentemuseum, (ook foto's) exposeert werk van 20 min of meer jonge kunstenaars die startstipendia kregen.
De knockout is 'Prime time paradise' van Persijn Broersen en Margit Lukács (2004). Een camera, dan ben je zelf, zoomt eindeloos in, als een mug op zoek naar bloed. Steeds weer nader je iets dat eruit ziet als werkelijkheid, maar dat bij dichterbijkomen verandert in een decorstuk. Maar, er achter wenkt alweer iets dat er wél echt uitziet, het inzoomen gaat verder. En weer blijkt het een decorstuk. Dit gaat zo door en door. Het is een loop van ongeveer een kwartier. Ieder beeld lijkt eventjes echt, televisieecht, nieuwsecht, filmecht of echtecht, tot het wordt ontmaskerd. Of: hoe je jezelf als televisiekijker permanent voor de gek zit te houden. Alles is dus even echt. In beide betekenissen van even. Heel even, en net zo echt of vals als het volgende of vorige tafreel.