Het Peter Principle verklaart 'waarom alles altijd weer misgaat', betoogden Laurence Peter en Raymond Hull in 1969. Hun boek heeft me veel ellende bespaard.
Het principe is nooit onderzocht, iedereen die in een organisatie werkt weet dat het zo gaat. Mensen maken promotie in de hiërarchie tot ze op de plek komen waar ze het niet meer kunnen. Ze hebben in de woorden van Peter, 'hun niveau van incompetentie bereikt'. En daar blijven ze meestal. Tot schade van de organisatie.
Als het een openbare functie is valt het op. Iedereen kon zien hoe de competente burgemeester Job een falende politiek leider werd. Hoe Wladimir Poetin, een goeie chef geheime dienst, een slechte president werd. Adolf Hitler, een succesvol politicus, faalde als legerleider omdat hij bijvoorbeeld terugtrekken verbood als dat tactisch echt nodig was.
Hoe komt er dan toch nog iets tot stand? Het echte werk wordt gedaan door de ondergeschikten, vaak door middel van het 'naar boven managen', de baas de indruk geven dat wat je hem ingeeft zijn idee is.
En nu dan: het competentieniveau van Diederik Samsom.