Mevrouw van Gelder

Van het echtpaar Van Gelder wist ik weinig meer dan dat ze allebei Oude Talen doceerden. Jan van Gelder had onder meer een vrije vertaling van de Odyssee op z'n naam. Ik kende hun gewoonten. Ze woonden aan de Thorbeckelaan maar namen nooit samen dezelfde tram. Zij heette dacht ik Annie en heeft me eens betrapt op laten overschrijven van een proefvertaling door Lita Van der Kaay.

'Dat is niet jouw handschrift Wim'. Waarop ik 'jawel hoor mevrouw'. Zo straalhard liegen heb ik later nooit meer gedurfd.

Ik was net twaalf en Lita een brutale zittenblijfster. Mevrouw van Gelder liet het erbij. Ze had een lieve oogopslag. Die zag ik van dichtbij toen ik haar zomaar opeens tegenkwam in Meer en Bosch, waar ik met jongens uit mijn straat verkenningen uitvoerde. Daar stond ze, daar stond ik. Ze had een lichte bochel.

' Dag mevrouw.'  'Dag Wim.'  En ik dook de bosjes weer in. Het moet wel dat ze toen aan mijn valsheid in geschrifte dacht. En aan die van Lita.