De Franse koloniën waren paars, de Britse roze. Voor de paar Duitse was bruin overgeschoten en voor de Italiaanse geel. De Portugese groen. Meer koloniën waren er niet.
Zover de staatkundige kaart. De echte, de hoogtekaart kende een wereldwijd kleurenregime. Zo'n helderheid moet Wislawa Szymborska voor ogen gestaan hebben voor ze stierf. In haar laatste bundel 'Zo is het genoeg' heet het laatste voltooide gedicht Landkaart. Met daarin als tweede strofe:
Zijn laaglanden, valleien zijn altijd groen,
hoogvlakten, bergen geel en bruin,
en zeeën, oceanen zijn genegen blauw
aan gerafelde kusten
En het eindigt:
Ik houd van landkaarten, want ze liegen.
Want ze laten de venijnige waarheid niet toe.
Want grootmoedig, met milde humor
spreiden ze voor mij op tafel een wereld uit
die niet van deze wereld is.
ps. de dvd met het filmportret Einde en begin zit erbij..