Als televisiebelg zag ik gister op Canvas - primetime, niet diep in de Hollandse nacht ‑ de onvergetelijke aflevering van de ARTE-serie 'Beeldgeheimen' (Mystère d'archives). Docu met analyse van de film en foto's die er bestaan van Jalta in februari 1945, waar op de Krim Roosevelt, Churchill en Stalin de wereld bedisselden en verdeelden. De Verenigde Naties ontstond en Europa verdeeld werd.
De Hans Aarsman-methode, maar dan duidend tot in het laatste politieke detail. Plattegrond van het paleisje. De door kinderverlamming invalide Roosevelt, wat je niet mocht zien, in een jeep, die zich strak hield na 10.000 kilometer slopende zee‑ en vliegreizen. Stalin die zijn korte arm verborg, Churchill die zijn bontmuts moest afzetten want dat was ‘te Russisch’ en er kwam nog en stukje voering onderuit op z'n voorhoofd.
Stalin durfde niet te vliegen dus kwam per trein en was benauwd dat zijn door pokken slechte huid zou tonen.
Waar ik meer over had willen weten: hun kappers, hun kleermakers, alles. Wel worden hun assistenten, de dochters van Churchill en Roosevelt, diens persoonlijke fotograaf Hopkins, stuk voor stuk uitgelicht, net als Molotov, minister van Buitenlandse zaken van Stalin, die achter hem stond en bevelen kreeg.
Maar van de eigenlijke onderhandelingen mocht niets vastgelegd, je ziet alleen het vooraf en achteraf. Zoals het wondermooie jeep-ritje van Roosevelt door de bergen langs zee, voor zijn vertrek. Daarna zijn prachtige speech in het Congres waar hij de Verenigde Naties verkocht. Twee maanden later stierf hij, uitgeput.
Na deze adembenemende film rees een diep verlangen om een even nauwkeurige beeld‑analyse te zien (geen versleten video, kraakheldere film) van Poetin, Merkel en Obama. Neus er bovenop. Het medium gaat erop achteruit. Meer van het zelfde, minder van wat er werkelijk toe doet.