Er ligt zelfs een echte bordenwisser in een vitrine in de Amersfoortse Kunsthal Kade. Modernste soort. Zou er nog steeds met krijt op borden worden geschreven? Geleerden zijn er nooit mee opgehouden hun gedachtestroom en formules met krijt op schoolborden te noteren. Krijt is behalve met kunst ook onverbrekelijk verbonden met onderwijs en wetenschap. Er is zelfs een Einstein Project in Kade. Ook Jozef Beuys werkte graag met krijt.
Ook op mijn scholen werkte men nog met 'pijpjes' krijt. Als beloning voor goed gedrag mocht ik soms aan het eind van de schooldag de spons in de emmer dopen en het bord aflappen.
Als je dat de volgende dag terugzag was het niet meer glimmend zwart, maar een kunstig opgedroogd patroon. Tacita Dean gebruikte dat, zie eerder op Avondlog.
Wat er waar is van het verhaal dat Vincent van Gogh in Parijs altijd met een paar krijtjes in z'n broekzak rondliep en dat ze op de adressen waar hij langs dreigde te komen op den duur als voorzorg vellen papier aan de wand prikten, omdat Vincent gewend was zijn ideeën instant te illustreren op het behang, dat weet ik niet.
Kade heeft ook kunstenaars van nu gevraagd om werk in krijt. Marcel van Eeden in wit krijt krijg je dan.
Erg mooi zijn de in krijt 'stop motion' geanimeerde 'film noir' scenes van Nemanja Nicolic, met veel Humphrey Bogart. Toepasselijk 'Double Noir' geheten (2016),
Tot slot een merkwaardig toeval. Juist heb ik de laatste hand gelegd aan een bundel met 21 verhalen die De gabardine regenjas heet, en volgende week verschijnt. En kijk, vanmiddag zag ik 'Large raincoat drawing III (1988, krijt en inkt op textiel) van Juan Munoz. Jawel, gabardine.