De seksuele revolutie die wij volgens de geschiedenisboekjes in de jaren '60 van de vorige eeuw meemaakten had dus een voorganger.
Vanmiddag met Inger Leemans gepraat over die eerste keer. Want zoiets was het. In het grotestadsmilieu van Amsterdam, maar ook onder studenten in Leiden bestond na 1670 een tijd lang de vrijheid om in betrekkelijke anonimiteit te doen waar je je zinnen op zette. Zo staat het beschreven in de pornografische romans uit die jaren, die groot succes hadden en tot ver in de volgende eeuw werden vertaald en herdrukt. Vooral de rol van vrouwen is cruciaal. Vrouwen zijn meer 'lustbelust', zei men vanouds.
Inger Leemans schrijft: 'Ook de pornografen die expliciet stelling nemen vóór de vrouw, pleiten haar niet van driften en ondeugden vrij. Zelfs de openhertige juffrouw, die openlijk ageert tegen vrouwenhaters schrijft dat zij 'self een vrouw sijnde, beter weet, wat driften de Meisjes onderworpen zyn, en tot hoe ver zij de geveinsdheid, loosheid, bedrog en honderd zodanige gebreken, welke tegenwoordig onder de naam van aardigheyt passeren in hun gemoed laten wortelen.'
Goed hierbij te bedenken dat pornografie een typisch Westers verschijnsel is. In andere culturen vind je erotiek genoeg, maar zonder die dwangmatige scheiding van geest en lichaam met alle hypocrisie die daar van komt.
De Openhertige Juffrouw was zonder het te weten feministe.