Black Venus
zaterdag 05 februari 2011 - 23:06
Toch nog naar Black Venus geweest, de gruwelijke film van Abdellatif Kechiche. En teruggelopen kauwend op de vraag wat er zo gruwelijk is in dit verhaal van de Hottentotvrouw met opzienbarend dikke billen die binnen vijf jaar (1810-1815) in Europa aan haar eind komt?
Je bent het zelf, dat is het. Ik was gecharmeerd van
vroeg-19de-eeuwse verlichtingswetenschappers. Hier wordt een Hottentotvrouw door keurige geleerden teruggebracht tot de afmeting van haar vulva.
Dat de Parijse society niet deugde, tja. Maar je had toch ook Maupassant en Flaubert? Hier zie je ze een curiosum uitwonen tot de Venus in het goedkoopste bordeel terecht komt en tenslotte op de snijtafel van de geleerden, die daar aardig geld voor over hebben.
Geen Toulouse-Lautrec te zien.
Black Venus gebeurt - in de nieuwste varianten - nog elke dag, overal ter wereld, dat leert Kechiche je. Het romantiseren van de zelfkant hoort daar onverbrekelijk bij.
RSS