Begin november week verschijnt 'Overal Boeddha's. En hoe ik geen verlichting bereikte.'
Mariëlle Hageman liet alles achter en vertrok naar een Tibetaans klooster in Nepal. In de hoop geluk en verlichting te vinden.
Maar het valt tegen. De Franse Boeddhistische monnik die haar inspireerde ('de gelukkigste man ter wereld') lijdt onder stress. Zijn entourage verdringt zich om z'n aandacht. Het zijn daar in het klooster kortom mensen als overal.
Ik lees de proef. Hageman analyseert haar ervaring met een weldadig mengsel van ernst, gespannen verwachting en zelfspot. Soms lijkt het te lukken. Met een meditatie bijvoorbeeld:
'Al in de loop van de eerste dag voel ik hoe mijn geest begint te kalmeren, hoe mijn gedachten niet langer in hun bekende cirkels ronddraaien, hoe mijn emoties mijn rust steeds minder verstoren. En mijn gedachten beginnen soms écht uit te gaan naar anderen, en ik voel me helemaal open, en blij en warm vanbinnen enzo...'.
Het is van korte duur.
Binnenkort een gesprek in de Avonden.