Ernst Bloch (1)
dinsdag 13 juli 2010 - 19:34
Er zijn schrijvers die 'tussen de dingen' zien. Die hun vinger leggen op het doorgaans onbenoembare. Zo'n schrijver was Ernst Bloch (1885-1977), een wonderlijke filosoof. Hij gaat uit van het besef dat het zijn nog niet af is, nog niet voltooid, maar dat de mens iets vermoedt van dit zijn dat nog moet komen.' Zijn hoofdwerk 'Das Prinzip Hoffnung', bevat een encyclopedie van dromen en wensen.Frans Thomése wees me op zijn bundel schetsen die 'Spuren' heet. Daaruit: 'Juist nu.'
'Wanneer en hoe komen we nader tot onszelf? In bed? Op reis? of thuis, waar ons veel dan weer beter toeschijnt?
Iedereen kent toch het gevoel in zijn bewuste leven iets vergeten te hebben, iets dat niet meekwam, niet helder werd.
Daarom lijkt dat wat je zopas nog wilde zeggen, maar dat je ontschoot, ook vaak zo vol betekenis.
Verlaat je een kamer waarin je langere tijd gewoond hebt, dan kijk je bevreemd om je heen voor je vertrekt.
Ook hier bleef iets achter, iets waar je niet op kon komen.
Zo neem je het mee, en je begint er ergens anders weer mee.'
RSS