de bunker
van binnen...

Gouden A.A.P. (1)

Zo heet de jaarlijkse prijs van het Amsterdamse Architectuur Museum ARCAM. 'k Heb de 25 nominees besnuffeld, maar wat weet je zonder ze binnen te gaan, of beter, er te wonen of te werken? Te ruiken hoe het daar ruikt.

Groot probleem met architectuur van nu blijft het verband tussen innerlijk en uiterlijk. Bouwtechnisch kan bijna alles, maar waarom ziet het er zó uit?
Als je niet weet waar een vorm vandaan komt, bevangt je een gevoel van zinloosheid. Een gebouw is geen grapje. Het staat er over jaren nog. Het bepaalt de omgeving, kinderen groeien er mee op.
Tegelijk moet het verrassen.
Morgen mijn keus, nu wat het niet moet worden, de villa die het architectenechtpaar Sylvie en Don Murphy heeft neergezet langs de weg naar Ouderkerk, het zg. SODAE-House. Net buiten de stad in een beschermd natuurgebied. En gebouwd om het bestemmingsplan te omzeilen. Een asymmetrisch tienvlak, zonder Hollands puntdak.
Wat is het? Het huis is gebouwd - zegen de makers - volgens het principe van de bunker - zien maar niet gezien worden. Daar staat het, met z'n rug naar ons toe.