Hendrik Kerstens (4)
zaterdag 13 maart 2010 - 21:26
Bij Hendrik Kerstens thuis. En toch een schok als het meisje dat m'n jas aanneemt en ophangt en me daarna tot twee keer toe een kopje thee aanreikt het zelfde gezicht heeft als de vrouw met de raadselachtige blikken op de foto's. De vrouw die nu eens in de vijftiende eeuw lijkt te leven dan weer in de zestiende, wandelt op haar gemakje ook door de eenentwintigste. Zijn dochter Paula.
Kerstens vertelt hoe hij zijn stijl van fotograferen zelf uitvond en toen van anderen hoorde dat hij eigenlijk in een grote traditie werkte. Die van grof gezegd 'de Vlaamse primitieven'.
'Het zit kennelijk in m'n DNA.'
Hij relativeert mijn prijzende woorden over zijn klassiek geworden 'meisje met het plastic zakje' door uit te leggen dat ook de oude Vlamingen al met alledaags materiaal uit hun omgeving werkten. Hadden ze Jeruzalem niet bij de hand, dan werd Brugge de achtergrond van een Bijbelse voorstelling.
Alles dicht bij huis. Zo ook het haarnetje dat Paula draagt in 'White rabbit 4', het komt van de Hema.
Hendrik Kerstens
Beluister fragment
RSS