Zaterdag ga ik naar het Haagse Gemeentemuseum, waar tekeningen en wat je noemt reliëfs van Schoonhoven te zien zijn. Een woord, dat het precies vangt: geen kleur, alleen licht en schaduw. Ik hou erg van Schoonhoven. Zijn werk heeft een terloopse schoonheid waar je nooit bij kunt komen. Het is zo ongelooflijk licht en charmant.
Mijn kennismaking met z'n werk verliep onorthodox.
Toen ik pas bij de vpro werkte was daar een soort eierdoos die dienst deed om koffie mee te halen uit de belendende villa.
Ook door mij.
Pas veel later ontdekte ik dat de witte houder waar zo mooi koffiebekers in pasten een sculptuur van Jan Schoonhoven was, waarmee muziekchef Han Reiziger eens was bekroond.
Er zaten koffiespetters op.
Han zei nog wel eens 'Niet doen jongens, dat is kunst.' Maar daar bleef het bij.
Niet lang geleden kwam dat uit.
De eierdoos bleek namelijk verdwenen.
Niet erg, zeiden ze in Delft, waar Jan - en zijn echtgenote Anita, die in de muziek zat en Han bekroond had - vandaan kwamen. Van alle werken van Schoonhoven is de mal bewaard.
En, het belangrijkste, Jan had dit enig gevonden.