Megane
zaterdag 11 juli 2009 - 23:45
'Als je denkt dat je verdwaald bent nog 80 meter verder en dan ga je rechtsaf' staat op de kaartjes die pensionhouder Yoji tekent.Geen wonder dat weinig pensiongasten aankomen. Zo gaat het in de Japanse film Megane van Naoko Ogigami. Mevrouw professor Taeko lukt het. Ze arriveert met haar reuzenrolkoffer op het paradijselijke strand. Buiten bereik van haar mobieltje huurt ze een kamer.
En dan moet ze zien mee te komen met de vreemde zeden en gewoonten op dit eiland.
Het schaafijs van de oude mevrouw Sakura heb je maar lekker te vinden, en het gekke is, na aanvankelijke weerstand vindt iedereen het ook heerlijk.
De boodschap lijkt dat leven volgens rituelen de beste oplossing is. En zoals de filosoof Frits Staal al zei, rituelen betekenen niets, je moet ze alleen maar nauwgezet volgen 'for the sake of it'.
De eilandbewoners zwijgen, hullen zich in nietszeggende antwoorden of poëtische frasen die op nul uitkomen.
De oceaan kijkt toe, in eeuwige ruis.
'Als je maar geduld hebt,' zegt Sakura.
Waarom iedereen - eilandbewoners én bezoekers - in de film een bril draagt (Megane betekent bril), tja, geen idee. En zo is er meer. Ernst en ironie blijken steeds weer onontwarbaar verstrengeld.
RSS