Ruïnes (2)

Een trein rijdt over een monumentaal viaduct. Onder dat viaduct ligt de ruïne van een abdij. Koffie drinken in het motorrijderscafé aan de overkant, achter een het woud van groen uitgeslagen, deels onleesbaar geworden Belgische richtingaanwijzers.We zijn tussen Brussel en Charleroi. Over de uitgestrekte ruïnes van de abdij van Villers-la-Ville scheert een spoorlijn, viaductbogen vlak langs het koor van de ingestorte gotische kerk. Het viaduct was oorspronkelijk dwars over het koor van die ruïnekerk gedacht. Wie het toch nog die paar meter verlegd heeft gekregen is onbekend. Het viaduct is van 1855 de abdij vanaf 1146. Daartussen ligt de Franse Revolutie.Op 25 juli 1796 werd de abdij door de jonge Revolutionaire Staat verkocht. De nieuwe eigenaar sloopte er meteen uit wat geld opleverde. De omwonenden deden de rest. In 1830 sprak men al van een ruïne. Victor Hugo kwam langs en schreef op de muurbepleistering 'Veni, vidi, flevi'. Victor weende hier. In zijn inscriptie herken je verder nog '...sots, parvenu's, pitoyable... votre sotte ignorance et votre vanité...' Rest onleesbaar.De spoorweg moest toen nog komen. Om het af te maken.Ik denk, zonder het viaduct was Villers-la-Ville een al te gewone ruïne.Stel je eens voor, een spoorwegviaduct over het Forum Romanum!