Het 'Vittoriale', hoog boven het Gardameer is de plek waar de dichter, schrijver, demagoog en charlatan Gabriele D'Annunzio (1863-1938) zijn laatste jaren doorbracht. Hij ligt er ook begraven, de oorlogsheld die in 1919 de stad Fiume (Rijeka) voor Italië innam. Dapper was ie wel. Hij hield van 'de koorts van de oorlog'. Tegenwoordig zou je zo iemand een gevaarlijke gek noemen en weerzinwekkend op de koop toe. Toen was hij razend populair. Ik denk dat er vooruitgang is.
Eens werd ik in het Vittoriale rondgeleid, en leerde dat D'Annunzio zijn huizen altijd weer zo inrichtte, dat wil zeggen, hij verzamelde wat hij aardig vond en sleepte het naar zijn optrek. Willekeurig wat. Maar vaak van waarde. Het kon een stuk van een preekstoel uit een oude plattelandskerk zijn of een trap uit een palazzo. Hij liet die dingen dan loszagen. Verder kocht hij wat hij mooi vond zonder op geld te letten. Na en tijdje ging hij dan failliet. Niet erg, zo'n huis bracht altijd meer op dan gedacht. Hij heeft een aantal van dit soort huizen gebouwd en ingericht. Vrouwen waren er altijd veel, ik vraag me af of het nog zo zou werken: zeggen dat je van renpaarden, elegante honden en rasvrouwen houdt en die ook verzamelen. En dat terwijl je 1 meter 64 groot, kaal en onooglijk bent. De geïllustreerde bladen van toen schreven er veel en vaak over. In zijn windhonden zei hij 'het oerinstinct van achtervolgen en doden' te bewonderen.