wie redt het? wie niet? en hoe?
het begin: twee manuscripten en een brievenbus

Reprise

Merkwaardige film, hij gaat over jonge schrijvers, maar er komt geen regel, geen woord tekst in voor, alleen een paar titels en boekomslagen. De film gaat dan ook niet over schrijven maar over de dingen eromheen. Zoals die kunnen spelen onder twintigers. In Oslo ditmaal, een soort Amsterdam, maar kleiner.

Geen van de jonge schrijvers heeft ooit een opschrijfboekje op zak. Als er wordt geschreven rolt tekst na een nachtje doorhalen pasklaar uit de printer. Het praten over boeken en manuscripten munt uit in pretentieuze vaagheid. Een oude schrijver wordt hartstochtelijk bewonderd, maar je komt nooit te weten waarom. Zodat de kijker wel moet besluiten dat het hier gaat om 'schrijver willen worden'. De andere helft van de film is ronduit goed. De twee hoofdfiguren overtuigen, de bijfiguren ook (ik verklap niks). De eerste ontmoeting met een redacteur en een redactrice bij een uitgeverij, de gelegenheidsfeestjes, het staat er precies zo hol als het ook in Amsterdam is. Wat je in werkelijkheid meemaakt is het filmschrijven van regisseur Joachim Trier, die laat zien op hoeveel manieren het verhaal van twee schrijvende vrienden vorm kan krijgen.