Wat zou je moeten doen op de site nobodyhere.com?Zoeken naar de maker, Jogchem Niemandsverdriet. Ergens in deze vesting houdt hij zich schuil. Overal zie je zijn sporen. Zijn het niet voeten met veel te veel tenen dan wel een bloem waarvan blaadjes worden afgeplukt op zoek naar iemand of een neushaar die wil worden uitgtrokken met een gereedstaand pincet. Alles in dit levende, vibrerende spinnenweb heeft met alles te maken, met Jogchem dus. Al deze grillige associatieketens komen bij hem vandaan en leiden naar hem. Hoop je.Al zie je af en toe een jaspand om een hoek verdwijnen, Jogchem zelf blijft onzichtbaar.
Oorspronkelijk, in 1998 begon hij met verhaaltjes. Daar zou een boek van kunnen komen. Dacht hij toen, maar het werd iets anders. Of toch niet zo anders misschien. Het groeide en groeide. Er is nu een Engelse en een Japanse versie. Hij kreeg er in 2003 een Webby Award voor. Ik laat me door nobodyhere.com leiden, en ergens in deze termietenheuvel van geest weet ik: zo zullen de romans van de toekomst eruit zien. Niet lineair. Er is geen slot. Tijd bestaat hier niet. Binnenkort is Jogchem te horen in De Avonden. Hij spreekt dan ook over zijn bizarre Tenendroom, waarvan hier alvast de afloop: "Het hield niet op. Er groeide nog een set nagels en tenen. Sommige waren nog niet helemaal uitgegroeid en andere waren samengegroeid. Met veel moeite kreeg ik mijn sokken aan. Ik staarde naar het dikke uiteinde van mijn voet en dacht: 'Dit is lastig. Nu passen mijn schoenen vast niet meer. Hier zou ik iets aan moeten doen.' Het eerste wat ik deed toen ik wakker werd, was snel mijn tenen tellen. Vijf per voet. Tien in totaal. Klopt dat? Ja dat klopt. God zij dank. Tijd om mijn nagels te knippen."