Sarah Hart stuurt dit verhaal, waaruit dit citaat. Of hoe het christendom Brittannië veroverde. Het is het jaar 627. Stel je een zaal in een koninklijk paleis voor. Het is winter, er brandt een haardvuur in de banketzaal. Toch staan twee deuren op een kier, ik denk voor de frisse lucht. Er wordt door wijze mannen gesproken over het nieuwe geloof. Opeens vliegt er een mus door de zaal.
Het is de eerwaarde Bede die de vergelijking maakt tussen de vlucht van de mus door de zaal en het korte mensenleven. Je vliegt als eenzame mus vanuit de winterkou een verwarmde zaal binnen door de ene deur en er meteen weer uit door de andere.
En een van de wijzen aan tafel zegt tegen de koning: 'Majesteit, als we het huidige leven van de mens op aarde nu vergelijken met de (vroegere) tijd waar we zo weinig van weten, dan lijkt het mij iets als de vliegende vlucht van een eenzame mus door de banketzaal waar u aan tafel zit op een winterse dag met uw adviseurs. Binnen is de mus veilig voor de winterstormen maar na een paar momenten van behagen verdwijnt hij uit zicht in de winterse wereld waar hij vandaan kwam.
(...) Daarom, als deze nieuwe leer iets meer zekerheid heeft gebracht lijkt het me goed hem te volgen.'
De andere raadgevers van de koning gaven een zelfde advies