Begin 1905, toen er nog werd gezocht naar een bouwplaats voor het Vredespaleis, richtten de natuurarts, antropoloog en pacifist Pieter Eijkman en zijn secretaris, de vrijdenker en spiritist Paul Horrix een 'Voorbereidend Bureau der Stichting voor Internationalisme' op. Haagser kan het niet.
Het vredespaleis was maar het begin. Gedreven door theosofie en geloof in de wetenschap wilden ze academies en vredesbewegingen huisvesten rondom zo'n vredespaleis.
In de duinen, op de toen 31 meter hoge Mussenberg, achter de Alexanderkazerne moest hun 'Wereld‑hoofdstad van het Internationalisme' komen. Het Nieuwe Athene, bakermat van het Internationalisme, de godsdienst van de toekomst.
De fameuze architect Karel de Bazel maakte een ontwerp voor een achthoekige 'Vredesstad' rond het paleis en er kwam een begroting om aan Lord Carnegie, de financier, voor te leggen. Die zei nee.
Eijkman gaf niet op maar stierf tenslotte diep teleurgesteld in 1914, 51 jaar oud.
De ontwerpen zijn nu te zien in het Haagse Stroom in een tentoonstelling van kenner Arnold Mosselman. Met hem ga ik voor de Avonden ook op pad naar de gedroomde plek voor de Wereldhoofdstad in de duinen (nog steeds Militair terrein).
Later meer.