Bij Roos van Lierop tref je de ingelijste overblijfselen van een speelgoeddier naast een bericht aan haar overleden grootvader, dagboekbladen en op straat gevonden en bewerkte voorwerpen. Een étalage vol dag- en nachtresten. Terzijde ligt haar debuut, de dichtbundel/plaatjesboek 'Innig papier'. Hier de laatste twee strofen van het gedicht 'De ideeën zijn gedetailleerd van aard':In de kast kleppert de postbode met papieren vleugelslagHet strak gespannen kleed tussen de zalmgroene kadesvertelt dat er weer vogels vlogen, maar het water slaapt verder.

 Alles wijst erop dat het gedicht gekleed is in een jas die het jaargetijde waardig is;het toont zich, laat zich bekijken, staat op tussen de kades en als een getuite kaleidoscoop legt het een kijker over de dag.

 Maandag 25 september na 21.00 in de Avonden het hele gedicht en meer, en een verslag van de etalage-inrichting door Roos van Lierop.

 Annemieke Gerrist dicht: 'Door fouten in de windviel de zomer neer. Het gras is kort geschoren.' Klaske Oenema schrijft: 'Mijn moeder en God zijn lange tijd dezelfde geweest. Daarom heb ik het gesprek met hen op een gegeven moment stopgezet. Nu zeg ik soms een gebed en probeer hen los van elkaar te zien.' Niets en niemand zegt 'kijk mij eens'.

 Bas Fontein schrijft: 'Ik heb een foto van mijn opa. Ik was toen een jaar of vier. We lopen hand in hand op een bospad en we hebben allebei spierwit haar.'

 Niets en niemand is 'diep'. Els Moors dicht: 'daar staat het kind dat krimpt' Er wordt geregistreerd, heel punctueel. Nana Kreft dicht:'die menschen in dem flugzeug sind noch kleiner als das flugzeug selbst' Constaterend, integer. Roos van Lierop noteert: 'De bretels van de apothekerhangen in de kledingkast'