Dit 'Karretje om de hemel te vervoeren' uit 1968, te zien in het Raveel-museum in Machelen. Ja, je vervoert de hemel met behulp van een spiegel. Aan de achterkant van het museum, achter een graslandje verrijst een betonnen muur, beter een betonnen schutting, bestaande uit betonnen staanders waar betonplaten tussen zijn geschoven. Raveel schildert de poëzie van beton.
Lang na België zal er nog Belgische kunst zijn. Wat hebben Khnopff, Wiertz, Marc Sleen, Hergé, Franquin, Dodeigne, Kamagurka, Magritte, Marcel Broothaers, Jan Fabre, Spilliaert, Ensor, Alys, Claerbout, en Willy Vandersteen gemeen? Taal scheidt ze niet. In de hal van het Raveel Museum - wondermooi, zo moet een museum - staat ook de oplossing van de Belgische kwestie. Het 'Karretje om de hemel te vervoeren' (1968). Dit fietskarretje komt op veel werk van Raveel voor. Samen met de betonnen muur, de daken, de bonestaken. De spiegel in de dekplaat zorgt ervoor dat het karretje de wolken, de lucht, de oneindigheid kan vervoeren.
Raveels karretje zal België redden.
RSS