Slauerhoff

Niets onthullender dan grapjes van vroeger. Wat was eens leuk? Hoe maakte men elkaar aan het lachen. J.J.Slauerhoff (1898-1936) was vermaard om zijn vreemde grappen.

In zijn 'Gestalten tegenover mij' (1961) noemt Simon Vestdijk hem 'een der meest beruchte helhonden onzer literatuur'. Zo bestond hij het bij Du Perron thuis kostbare bibliofiele uitgaven te gebruiken als vliegenmepper. 'Slau' stond erom bekend stond dat hij bij anderen 'de waterleiding in brand stak'. Toen hij eens in het huisje van Roland Holst logeerde liet hij dat - volgens Vestdijk 'met één en dezelfde achteloze handgreep' - vervuilen, onder waterlopen en in brand vliegen. Thom Mercuur, directeur van het Museum Belvedère, vond in 2005 in een map met brieven een zoekgewaand onzingedicht van Slauerhoff: 'Afrikaansche elegie'. Zijn vriend de op Sumatra geboren schilder Tinus van Doorn (1905-1940) kalligrafeerde de tekst op handgeschept papier en illustreerde hem in waterverf. Op de Tinus van Doorn-tentoonstelling in Belvédère (2005) was het origineel te zien. Er kwam een boekje van dat ik van de week cadeau kreeg. Waaruit deze twee pagina's.

Pay-uun Hiu
en zo schrijf je ''honger'' in het Chinees op een servet

Honger

Pay-uun Hiu, journaliste bij de Volkskrant, in het verleden vaak te horen in de Avonden, met reportages over onder meer de klassieke muziekpraktijk in China (toen haar Chinese vader er optrad als gastdirigent) en over de promotie van de witlofteelt door een Nederlander uit Tiel in China (een geneeskrachtige groente!).

Pay-uun reist weer naar China, waar ze op de standplaats Amoy gaat schrijven aan, ja wat? 'Ik ga uitzoeken hoe Chinees ik eigenlijk ben'.In haar jeugd kwam China vooral via de keuken het gezin binnen. Het wordt dus, zegt ze, iets als 'een culinaire autobiografie'.Via Avondlog zal ze ons de komende maanden in geschrifte en fotografisch op de hoogte houden.PS. Amoy (tegenover Taiwan) heet alweer heel lang Xiamen.Slauerhoff-liefhebbers moeten wel bij Amoy kijken, of beter:Lente-eiland.