maandag 21 juli 2014 - 14:12
Wie schrijft krijgt het nu met de dag moeilijker. De steeds herhaalde beelden overstemmen elk woord. Nogeens de locomotief en de koelwagons. Nogeens de man die een speelgoedbeest omhooghoudt. Wat kunnen woorden hier tegenover stellen, tegenin brengen? Zo kwam ik terecht bij de net verschenen Onverzamelde gedichten van Chr. J. van Geel (1917-1974). Waaruit:
KLACHT DER AGRESSIE
Ik ben een langzame kogel die bij zijn baas wil blijven.
Of:
INZICHT
Ik kijk door het vergeten heen
in onaantastbaar nieuw vergeten,
door meer vergeten toegelicht.
Of dit:
Wie leeft is met iets bezig,
je hoopt op wat nooit komt,
om niet te zien dat er niets is.
De bundel, bezorgd door Elly de Waard, begint met:
ARS
Het ware kunstwerk
een wond die geneest.
RSS