In het boek 'Moederskinderen' van Jan Fontijn worden vooral moederszonen beschreven. De klassieke moederszoon Oedipus, die zijn vader doodde en met zijn moeder trouwde is de eerste die mij te binnen schiet.
Ja, ze koos de verkeerde man om mijn vader te zijn. Maar na zeven jaren verloving - met onenigheid - trouwde ze hem toch. Hij bedroog haar, ze bleef hem trouw. Heel haar leven stond in dienst van hem.
Tegen mij beschreef ze haar levensdoel zo: 'Hem ergernis besparen'. Hij was nogal vlug geërgerd. Toen ze op het eind in het bejaardenflatje na veel attaques alles omgooide en hij steeds kwaad naar haar uitviel zei ze eens waar ik bij was 'maak me dan maar dood'. Daar schrok hij toch wel even van.
Ik had dus met haar moeten trouwen. En hem om zeep moeten helpen. Ik, geboren moederszoon, heb haar in de steek gelaten. Lees mijn verhalenboekje 'De gabardine regenjas' (uitgegeven bij Avanti, yolnus@xs4all.nl), waarin onder meer mijn moederverhaal verteld wordt.
Bij Jan Fontijn heb ik geen Oedipus gevonden.