Paul d'Ivoi
dinsdag 01 november 2016 - 21:29
Mijn recept voor lichte koorts. Het mist in Londen, je kunt je uit een zeppelin laten zakken aan een lang touw en binnendringen in een ambassade, zonder gehoord te worden. Je zeppelin blijft geluidloos boven je hangen in de mist.
D'Ivoi kende ik van m'n grootvader. Een vergeten Jules Verne-pendant die reeksen jongensboeken schreef. Beelden van de wereld van vlak voor WOI. De luchtoorlog is op komst. Gevechtszeppelins worden vertoond voor de Duitse keizer en verongelukken. En dan nadert het geheime wapen van de Engelsen, 'Miss Widow', het Spookluchtschip (1910):
'Neen, de hemel boven hen is niet meer eenzaam. Een zwarte stip verplaatst er zich met onberekenbare snelheid in de seconde. Het voorwerp nadert, neemt grooter afmetingen aan. Vaag kan men het onderscheiden. Het heeft naar het schijnt de gedaante van een sloep waar bovenop afdeelingen zijn geplaatst, die den vleugelslag regelen naar de kracht van den wind.
- Wat is dit voor een machine?
Het snelt voort met de snelheid van een meteoor, honderden kilometers per uur zullen later de specialisten zeggen van de aviatuur.'
Met Hergé heb ik nog over Paul d'Ivoi gesproken. Ook hij had ze als jongen gelezen en in z'n Kuifjes gebruikt.
RSS