Eric de Kuyper (3)
vrijdag 13 april 2012 - 14:45
En zo kwamen Eric de Kuyper en ik terecht in de Brusselse Muntschouwburg, de plaats waar België in 1830 ontstond. Uit een opera.
Die opera, la Muette de portici van Auber is al 50 jaar niet meer opgevoerd, leer ik, maar nu - merkwaardigerwijs - staat hij voor volgend seizoen weer op het programma. Waarom? Of eerst, waarom werd zo'n symbool van nationale eenheid al die jaren veronachtzaamd? Je kunt het raden, lijkt me. En waarom nu opeens weer wel? Is het om Elio di Rupo te eren, de Italiaanse immigrantenzoon die België redde? De opera speelt zich af in Zuid-Italië, de Italiaanse eenheid is een thema, men zingt:
Amour sacré de la patrie,
Rends-nous l’audace et la fierté;
A mon pays je dois la vie.
Il me devra sa liberté."
Eric glimlacht. Dat moet ik maar aan de leiding van de opera vragen. Hij is geen Belg, hij is een Brusselaar. Wij spreken over 'Applaus' het boek over zijn liefde voor theater, de dans ook. Over de magie van de fysieke aanwezigheid die zo anders is dan bij film. Over de twee werelden, die van de roodpluche stoelen, die reikt tot aan het roodfluwelen gordijn, waarachter alles mogelijk is zolang het publiek het wil. Maar de gordijnen verdwenen en spelers en regisseurs maakten zich meester van de teksten van Shakespeare en Racine. Eric pakt uit over verkeerd begrepen 'actualisering'.
RSS