donderdag 09 oktober 2008 - 23:10
Kijk nog eens goed wat het Rijksmuseum in Amsterdam verwierf! De bocht van de Herengracht van Gerrit Berckheyde (1671-'72), tussen Leidsestraat en Vijzelstraat. Schitterend, vooral die blanke, blinde muuroppervlakken, je denkt aan Weissenbruch, zoveel eeuwen later. Zuidelijk licht. 't Geld kwam van Shell en de BankGiroLoterij. Hoeveel is geheim. Het paneel komt uit een particuliere verzameling. 't Blijft een uitzondering, zoiets. Een Shell- of BankGiromuseum is er nog niet. Waarom eigenlijk niet?
Wat je ziet verbluft. Ook de Gouden Bocht was eens boomloze nieuwbouw. Je ruikt de kalk, ziet de tint van verse baksteen. En vooral, er staat nog niets in de weg, als in een leeg huis zie je alle lijnen ononderbroken. Wie verzon toch dat merkwaardige patroon van rechte stukken met flauwe bochten, dat werd gelegd om de oude stad heen? 't Doet denken aan vestingwerken. En meteen zie ik Comacchio voor me. Het stadje - ook 17de eeuws, in z'n geheel volgens plan opgetrokken - dat halverwege Venetië en Ravenna ligt aan de Adriatrische kust, aan een lagune. Zelfde lijnen, zelfde aanblik, en pas gerestaureerd, 'als nieuw'. Het schilderij hangt vanaf zaterdag op de expositie Bewonderde stad in het Haagse Mauritshuis.