Van A.L.Snijders komt vanmiddag dit bericht: 'Een tijdje geleden ben ik geïnterviewd voor het optimistische, zingevende blad Happinez. Thema: Geloof, hoop, liefde. Gisteren hoorde ik dat het interview is geweigerd vanwege mijn ironie. Een goede reden. Beter dan belediging, ongeduld, afgunst, jaloezie.'
Nu ken ik Happinez omdat ik onlangs veel tijd in wachtkamers moest doorbrengen. En nee, de zonnige, geruststellende toon die daar heerst is Snijders niet eigen. Hij stuurt me de niet geplaatste tekst. Een paar citaten:
'Ik geloof nergens in, ik hoop op niets en de liefde komt vanzelf.'
'Hoewel ik geen enkel 'isme' aanhang, heb ik overigens wél wat met het taoïsme. Ik ben geen taoist, maar lees en herlees wel graag de Tao Te Tjing omdat daarin voor mij een kernzin staat. (Citeert:) "De weg is bestendig daadloos, nochtans blijft niets ongedaan." Dat is de absolute tegenhanger van onze westerse opvatting dat je persoonlijke inzet altijd samenhangt met de resultaten die je behaalt. Ik ben het volledig eens met de taoisten: wat er gebeurt, gebeurt er. En dat is zowel een verontrustende als een geruststellende gedachte. Verontrustend omdat dat betekent dat ik, als ik in de jaren dertig in Weimar op het lyceum had gezeten, ongetwijfeld met glimmende laarzen aan de kant van de Duitsers had gestaan. En geruststellend omdat het me ontslaat van de druk om van alles te móeten.'
'Het leven is zinloos en daar ben ik blij om. Ik ben zeikerig gelukkig omdát er geen hemel en geen God bestaan, maar wel (wijst om zich heen) dit hier. En dat is zo veel, daar kun je een leven lang van genieten zonder dat je hoeft te hopen
op nóg meer.'