Schierbeek

De nieuwslezer in het journaal mopperde bij de beelden nog dat 'Schierbeek toch niet zo bekend was'. Die had liever Borsato gehad, vermoed ik.

Ik herinner me Bert Schierbeek (1918-1996) oa. van z'n China-reis in 1979. Hij vertelde erover op de radio. Het was nog in de verboden jaren. Bert mocht als dichter mee met een Nederlandse delegatie onder leiding van Joop den Uyl.
Een hoogtepunt was de beklimming van een zeer hoge pagode. Daar moest Bert vanaf zien om z'n hartkwaal.
En zo kwam het dat Den Uyl en alle dignitarissen de klim begonnen, terwijl Schierbeek en een zeer oude Chinees, die ook had moeten bedanken, samen achterbleven.
Het duurde en duurde. De stilte werd ongemakkelijk, Bert sprak geen Chinees en de Chinees niks buiten Chinees.
Van pure zenuwen begon Schierbeek te neuriën. De vijfde van Beethoven. En wat, tot zijn verwondering?
De oude Chinees haakte in. Samen beëindigden ze de Vijfde.
Daarna zette de Chinees de vierde van Haydn in. Ook dat ging voortreffelijk. Grote pret! En o zo teleurgesteld toen het gezelschap de trappen - geheel bezweet - weer af kwam..