In het Haagse GEM nu te zien 'De 100 mooiste tekeningen' van Emo Verkerk, waaronder veel portretten (oa. Beckett, Joseph Roth, Pavese, Spinoza, Svevo).We leven in een wereld vol portretten, in tijdschriften, op tv etc.. Verkerk geeft zich in de mooie catalogus rekenschap van wat een portret is. Hier een passage over kitsch, in het Russisch 'poshlost', maar dat is een veelomvattender begrip. Nabokov gebruikt het in z'n Gogol-biografie.
'Dat gaat over alles wat goedkoop, namaak, maar ook alles wat schijnbaar mooi, belangrijk, knap en aantrekkelijk is. Het is extra machtig en gemeen wanneer de onechtheid er niet duimendik bovenop ligt en wanneer de waarden die het nabootst terecht of ten onrechte worden geacht te behoren tot het hoogste niveau van kunst, denken en gevoel. Het bijzondere is dat Nabokov poshlost ook in verband brengt met tijd en ruimte. De geslaagde verbeelding werkt bevrijdend, springt je tegemoet, ook juist ruimtelijk. Toont de gelukkige verbinding van schoonheid en genade, mededogen. Terwijl poshlost exact tegenovergesteld werkt, de verbeelding afsluit, je omgordt met namaak, met vanzelfsprekendheden, met waarden die onecht en opgedrongen zijn.'
Donderdag ga ik met Emo Verkerk langs de tekeningen lopen voor de Avonden.