de Ursulaschrijn in het Sint-Janshospitaal in het pre-Audiotour tijdperk, maar ook deze rondleiding leidt af, wie kijkt er naar de schrijn?

Stop de Audiotour!

Pasgeleden was er geen ontkomen aan. In het Sint-Janshospitaal in Brugge zijn zeldzame Memlings te zien, ook de schrijn met de Ursula-legende die speciaal voor dit ziekenhuis gemaakt werd (al voor 1489).

Er valt veel over die dingen te vertellen, maar dat gebeurt hier niet op kaartjes onder het paneel of op informatievellen die je uit een bak kunt nemen. Nee, bij de werken hangen alleen nummers, toelichting kun je uitsluitend krijgen uit de telefoonhoorns van de Audiotour.Ik heb de schurft aan die dingen. Als ik me concentreer op een schilderij en dwars daar doorheen begint iemand wijdlopig - omlijst door stemmige muziek ook nog - in mijn oor te orakelen is mijn aandacht voor het schilderij in een klap weg. Ik kan niet luisteren en kijken tegelijk.Dat kan niemand, legde een waarnemingspsycholoog me uit. Je pikt vliegensvlug stukjes op, afwisselend van het een en van het ander. Wat je zodoende mist overbrugt het brein dan, zo goed en zo kwaad het gaat. Maar ik, ik raak de draad kwijt. En kijk verdwaasd om me heen naar al die luistersmoelen die volgens mij nauwelijks iets zien.