after hours, Louis doet ragtime
in Studio Desmet

Hervonden Lehmann

 In De Avonden van maandag jl. was een special te horen over Louis Lehmann, dichter, scheepsarcheoloog en componistter gelegenheid van de bundel 'Laden ledigen'. Teruggevonden tekeningen, radiopraatjes, partituren, essays, recensies, toneel en vertalingen. En ook gedichten uit 1966-1996, de jaren waarin hij van de poëzie niets meer moest hebben.

 Toen ik hem in 1984 leerde kennen spraken we dan ook over muziek. Zijn bezwaar tegen poëzie: 'Je kunt het of je kunt het niet. Je hoeft er niets voor te wéten'. In die jaren nam ik zijn composities op, uitgevoerd door Guus Janssen op piano en gezongen door vrienden en hemzelf. En hij werd disc-jockey. Van 1995 tot 2005 heeft hij in De Avonden elke week een kwartier 'zijn' muziek gedraaid. De afleveringen vanaf ongeveer 2001 zijn te vinden op de site van Avonden.Ongelooflijk het repertoire dat voorbij komt, van ragtime tot Griekse dansen, van renaissance klassiek tot eigentijds Afrikaans. Er waren onvergetelijke toespraakjes bij. Ik herinner me dat over 'Natte en droge muziek' (26 mei 1997) een hoogstpersoonlijk onderscheid dat Louis maakt, dwars door alle genres heen. Probeer het maar: Mozart, nat of droog? Ellington? Bob Marley?

 Louis Th. Lehmann (1920), zoon van een stuurman op de grote vaart, debuteerde in 1940. Een jaar later was hij in Doorn bij Simon Vestdijk, die over dat bezoek een gedicht schreef, waarin de voorliefde van Louis voor 'negermuziek' goed uitkomt en dat zo begint:

Als 'k mijn vulpen laat bewegen,

Hunker 'k nimmer naar een neger,

Want terstond denk 'k dan aan Lehmann,

Die, ruwweg vermomd als zeeman,

Zich naar Doorn eens heeft begeven,

Handjes geven, voetjes vegen,

En zich in 't salon bekwaamden de kunst van het beamen.

Of 't negativistisch zwijgen.

Gastvrouw ging er wat van krijgen,

Hond wou blaffen, poes niet spinnen...

Wat te doen: Lehmann was binnen.

Tags: