Uta

 Ze staan hoog en in het schemerduister, je kunt haar niet in de ogen zien. Hoe Uta von Ballenstedt er werkelijk uitzag weten we niet. Het beeld werd tweehonderd jaar na haar dood - als medestichter van de Dom - gemaakt door een naamloze beeldhouwer.

 Ze is de lokale beroemdheid waar alle bezoekers voor komen. Werd rond het jaar 1000 geboren en uitgehuwelijkt aan Ekkehard. Kinderen kreeg ze niet.

 Haar gezicht is in Duitsland altijd op de achtergrond aanwezig. Geen ander land kent een vergelijkbare patrones die tegelijk een levende vrouw is. Mijn vader, die Duits studeer­de had haar op zijn bureautje staan. De Nazi's zagen in haar het ideaal van niet 'entarte' kunst, Walt Disney gebruikte haar als model voor de boze stiefmoeder van Sneeuwwitje. 

 Het echtpaar staat er, zoals de beeldhouwer tweehonderd jaar later dacht dat het geweest kon zijn. Misschien deden ook toen nog verhalen over haar schoonheid de ronde. Ekkehard heeft een onderkin en is verlegen met de situatie.

 Uta heeft haar mantel omgeslagen en kijkt over haar kraag. Zedig en daardoor in het verborgene verleidelijk. Opmerkelijk hoeveel verschillende uitdrukkingen haar gezicht krijgt bij verschillende lichtval en kijkhoek op de foto's. Ekkehard wordt meestal weggelaten. Hij weet zich geen houd­ing te geven. Wat moet je met zo'n vrouw naast je.

 Uta weet dat er naar haar gekeken wordt, maar haar blik ontsti­jgt het moment. Alsof ze weet dat wij naar haar zullen kijken. En velen na ons.