Nero aan Zee

 In het keurige Beelden aan Zee branden geen autobanden. Maar de brandende autoband is een stinkend internationaal icoon. Je ziet ze bij uit de hand gelopen demonstraties, als alle middelen zijn uitgeput.

 Zo maakt Neretti zijn gemoedstoestand duidelijk. Hij zoekt uitersten. Ook in het maken van grappen.

 Is het erg genoeg?

 Wat je te zien krijgt is hoe hij reageert op Nederland. Van geperverteerd Delfts blauwe schotels met galjoenen erop en teksten als 'We go for disaster', gevat in versleten fietsbanden tot meisjes van Vermeer met oranje kapjes die eindeloos ronddraaien tussen oranje-witte verkeershoedjes, zoal je ze vindt bij werk aan de weg.

 Van een stapel - nog niet brandende - versleten autobanden waar twee leeuwenpoten onderuit steken tot een half papieren heilige die de Financial Times leest.

 Neretti reist vrijmoedig door de tijd. Ook van de kale velgen van autowielen kun je zuilen bouwen.

 En in een filmpje zien we hoe hij - heel Fellini-achtig, denk aan de reuzenkop in Casanova - op het strand de reusachtige kop van een beeld uit de oudheid opgraaft.