Wanneer een schrijver sterft rest ons zijn handschrift. Zoon Steven stuurde me de eerste twee pagina's van 'Staren in het duister', het laatste - onuitgegeven - boek van Willem Brakman (1922-2008).
Wat staat er? Hoe staat het er? Ik kreeg 176 brieven van Willem en leerde zijn dokterspootje ontcijferen. Doktershandschriften neigen naar het geheimschrift, waren ooit louter bedoeld voor collega's en apothekers. Handgeschreven woorden komen tot leven. Je gaat naar hun bedoeling, hun gevoelswaarde raden. Staat hier werkelijk 'een gekookte barbaar met een boterham'? En 'donderruil'?
Lees: 'Als ik terugblik naar mijn jeugd, dan is dat het beste in de regen, het plein, de kerk, dan is 't maar het beste een gekookte barbaar met een boterham met mayonaise. Hoe dan ook leefde daar een oude brief met een zuster die veel knisperde. Terecht zat zij aan de kade en riep honende terechtwijzingen. Al dit was gepaard met een kauwen achter in de keel. Ik ken een wezen dat geen menselijke trekken vertoont - voor 't geval dat, maar dat het vooral moet hebben van de deur, de kalk van de deur, een terug naar de mensen, een kat en mevrouw Van de Broek d'Aubrenant. Een donderruil. (...)'