Gummbah (2)

 Landerigheid is misschien het goede woord. Zijn het schilderijen? Heel slordige, er zitten een paar spetters verdunner op. Onder de sneeuw van ‘Permafrost’ is een eerdere voorstelling weggeschilderd maar die schemert nog door. De figuur zit op z'n knieën en graaft in het wit. Naar het weggewerkte schilderij dat er onder zit? Contouren lopen kwasi-achteloos door van een horizon in een broekband. Cartoons zijn het, maar dat métier moet het ontgelden. De figuren zijn stripfiguren waarvan alleen een paar kenmerken zijn overgebleven. Een oog, de onvermijdelijke pofbroek, de oude Oost-Europese kleuren.

 In de onderwerpen kun je stripcliché's herkennen, maar die vormen tezamen raadselachtige voorstellingen waarop je niet uitgekeken raakt. 'Juliana' herinnert aan de oude koningin. We zien haar in een hiernamaals waar heel het geluk uit haar sigaret komt. In 'Rebirth' vindt het personage houvast. Aan wat een stel hersens met een staart lijkt en wat? 

 Een wandeling langs de grenzen van esthetiek, van begrip en wat al niet. Steeds op het kantje. Morgen in de Avonden meer.