Hoe bekijk je wijdbeense Rodin-modellen als er zoveel mensen om je heen staan? Roert de schaamte zich?
Is er een afkeer van het zich zo opdringende vrouwelijk geslacht? Niet gemerkt. En je moet er met je neus bovenop gaan staan want de potloodlijnen zijn erg dun. Is dit opdringen? Nee, eerder een vanzelfsprekende aanwezigheid waar alles om draait. Handen en voeten, armen en benen zijn niet meer dan een vluchtige werveling rondom. Openbare vrouwelijke wijdbeensheid is zeldzaam en meest provocatief. Hier niet. Vind ik het mooi? Het is vooral het lichamelijk vertrouwen dat zo mooi is.
En nu wat ontbreekt in Singer. Mijn wens zou zijn mannelijk evenbeelden. Geen erecties, maar het mannelijk geslacht in ruste, zoals het in liggende houding van het model kalmpjes tegen een bovenbeen kan leunen. Maar Rodin vond het niet interessant.