Doe het zelf

 Wat is wonen? Kun je wonen? vraag ik mensen soms. Neem het wonen in eigen hand, was het motto omstreeks 1970. Dat woninginrichting makkelijk tot krankzinnigheid kan leiden laat de uitgebreide expositie van Frank Halmans in de Haagse Galerie Radem­akers zien.

 Halmans is zodanig bezeten van huizen en wonen dat zijn fantasie voordurend met hem - en de toeschouwer - op de loop gaat. Waar ben je veilig?

 Niet in een installatie waar alle pijpen en leidingen de weg kwijt zijn. Of een flatgebouw dat tegelijk een stofzuiger is, een theekopje met vijftien oren of een vogelkooi als gated community.

 Toch ook niet in een vogelhuisje in de vorm van een bunker of in boekenstapels waarin een huis is uitgesneden. Zeker niet als je de titels bekijkt die hij heeft uitgezocht en de regels waarin hij - dwars door de kaften heen - kerft. Halmans is een lezer, dat weet ik, maar wel een heel ongewone. HIj ontwerpt ook leeskamers die hier hangen. En laat je nadenken over je eigen leesomstandigheden, de eisen die je daaraan stelt.

 En zo kom je terecht - in het midden van de expositie - bij het nauwkeurig kloppende bouwsel waar hij jaren aan werkte: 'De slaapkamers waarin ik nog steeds wakker word' (1996). Ik raad wat hij daar las.

 Woongenot?

 Frank Halmans is een doehetzelver die zich met hand en tand verzet tegen het gangbare woongenot, tegen de Ikea-wereld.

 Ik kijk uit het raam. Nog steeds heb ik een achterbuurman die met z'n gezin leeft onder een enkel 100 Watts peertje. Zonder gordijnen. 's Avonds hangt hij lappen voor de ramen. Frank Halmans is overal.

 

 

 

 

 

 

Tags: