Dick Hillenius

 Dieren, mensen. Ik pakte z'n eerste, Oefeningen voor een derde oog (1965), stukjes, gedichten, wetenschappelijke noties. En zie wat een gelijk heeft hij gekregen met z'n idee van de Paedamorfose!

 'Omdat cultuur ernaar streeft een optelsom te zijn moeten de mensen steeds langer leren, steeds langer in een jeugdstadium verkeren, ook al kruipen de kinderen reeds over hun schoot.' En dan schetst ie 'een infan­tilisatieproces waarvan het eind niet in zicht is'.

 Echte ouderdom zie je niet meer bij ons, zegt Hillenius, al worden we steeds ouder. Alleen diep in de Derde Wereld is soms nog te zien hoe ouderdom bij ons vroeger was.

 'Volwassenheid - zoals bij zakpijpen - is zich neerleggen bij de dingen zoals ze zijn. Tot de jeugd behoort ideetjes krijgen die er nog niet waren. Kunstenaars lijken me neotenische mensen, nog met kieuwen en larveoogjes, maar ook met alle middelen van voortplanting.'

 ps1. Volwassen zakpijpen zitten vast aan de zeebodem, terwijl de larven vrij rondzwemmen. Ze vormen kolonies, waarbij niet duidelijk is waar het ene individu over­gaat in het ande­re. ps2. Neotenie heet het als van een diersoort de larven het volwas­sen stadium nooit bereiken, maar zich wel kunnen voortplanten.