Bernke Klein Zandvoort (2)
woensdag 07 december 2011 - 23:19
Een opklapbrug opent zich, het brugdek maakt zich los van z'n omgeving en steekt recht omhoog. Een schip vaart door, de brug sluit zich weer.
Straks zullen de trams, auto's, fietsers en voetgangers even stilstaan en zich vergapen. Tot de brug weer in het wegdek verzinkt, onopgemerkt als voorheen. Maar wat gebeurt er nu echt?
Dichteres Bernke Klein Zandvoort - dit jaar afgestudeerd aan de Rietveld Academie, in het najaar komt er een bundel van haar bij Querido - beschreef en analyseerde het voor het nieuwe nummer van het literaire blad Terras, dat volgende week verschijnt. Nu al te lezen op de site. Samen met haar bekeek ik het zich openen en sluiten van de Amsterdamse Hortusbrug. Conclusie: niets spreekt vanzelf. Elke dag vanaf ons opstaan construeren we een wereld die begrijpelijk genoeg is om in te leven. Bernke citeert een essay van Oliver Sacks over een man die na 45 jaar blind te zijn geweest opeens weer kon zien. Technisch deden zijn ogen het, maar zijn hersenen kon de continue aanvoer van beelden niet bevatten. Zijn wereld bleef versnipperd en onhanteerbaar. Hij werd weer blind.
Vrijdag na 22.00 te horen in de Avonden.
RSS