Armando's Waarom

 Waarom is afdoende. Zoals de bundel in z'n geheel. Een gevecht dat zichzelf beëindigt. Een leven.

 Er wordt gevochten, Lancelot is nabij. Wapengekletter. Alles in de geest, tot het bittere einde, zoals het een gevecht betaamt.

 De geest zit vol fortificaties, dwaalsporen, woede en zwijgen. Een enkele godin niet te na gesproken, die 'der moedelozen'.

 En dan komt De veldslag:

  'In het gevecht

heeft hij het onderspit, heeft hij

de overwinning verloren, de

aanval aangeraakt.

Mocht hij de macht beschuldigen?

 Een wang van hout en zwarte geur.

 Hij moest de duisternis bewaken,

een veldslag leren kennen.

Ondanks de waanzin en de dwang

is tot nu toe niets vernomen.'

 Nee, het loopt niet goed af. Dat krijg je ervan. Een magistrale bundel.