Geheimzinnig

 Gisteren kreeg ik 'Korenblauw' in handen, het heel precieze boek dat Cor Gout schreef over zijn Haagse jeugd. En trof daar meteen het meest voorkomende woord in de boeken waarmee ik zelf leerde lezen: 'geheimzinnig'.

 Het Den Haag van kort na de oorlog en dan zeker de buurt rond het Van Stolkpark - achter Scheveningen, in de oorlog Sperrgebiet - waar Gout opgroeide was geheimzinnig tot en met. De Duitsers hadden heel de villabuurt volgestopt met bunkers en onderaardse gangen die hij en zijn vriendjes binnendrongen.

 '...een stuk ijzer onder een schuifraam plaatsen en dat opkrikken, een ruitje van een venster of bovenlicht van een deur intikken en vervolgens met de hand of een stok de schuif of handel aan de binnenkant terugschuiven, via een regenpijp naar een balkon klimmen en daar een raam of deur forceren of een kelderluik optillen..'

 En dan worden er ontdekkingen gedaan zoals van een verborgen huiskapel van het Duitse Schnellboote-commando, compleet met inventaris: '.. met nissen aan de wand en een verhoging met een soort altaar erop'. En als ze de gordijnen openschuiven: 'Het volle licht daalde neer op de rechte banken achterin de zaal en de taboeretten die vooraan stonden opgesteld, de zittingen overtrokken met stof in de zelfde tint paars als de gordijnen. Nu ook konden we de verhoging in haar details waarnemen, de omrastering van smalle goudgelakte planken en een bewerkte houten katheder, rustend op stroken lichtgekleurd parket.'

 In de kelder vinden ze dan nog de waslijsten - Wäschezettel - van de Duitse bezetters.

 Gisteren doopte Cor het nieuwe nummer van 'zijn' literaire blad Extaze, over 'Buitenstaanders'. In de ongeschonden goud-houten 19de eeuwse zaal van 'De Vereeniging' in de Haagse Kazernestraat. En ik begreep veel. 

Tags: