De tantes van Eric de Kuyper

 Terug bij de tantes van Eric de Kuyper. Vooral tante Jeannot kende ik van de boeken over zijn jeugdjaren in Brussel en Oostende. Vantilt geeft ze opnieuw uit. Nieuw is 'Drie zusters in Londen' met als ondertitel 'uit de familiekroniek, 1914-1918'.

 Het voorafgaande, zoals De Kuyper het als kind hoorde vertellen. De tantes zijn nog meisjes die onder de oorlogsdreiging via Frankrijk belanden in het deftige Cannon Street Hotel in Londen. Een leven in hotels als bij Joseph Roth maar dan een oorlog eerder. Heel het hotel is het speelterrein van de meisjes en Mister Olson de suikeroom.

 Mij doet het denken aan de meisjesboeken van mijn eigen moeder en vooral het meisjesblad 'Zonneschijn' dat ik erfde. Ook daarin wordt per boot naar Londen gereisd. En leren meisjes een beetje Engels. Als ze hun moeder nodig hebben moeten ze 'Modder' roepen. Zouden meisjes van nu nog wel eens de slappe lach krijgen?

 Als de Duitsers bombarderen laat De Kuyper ze belanden in de schuilkelders onder het hotel. Maar ook daar tracteert Mister Olson op champagne: 'Toen het ochtend werd, mochten we weer uit de kelder. Het was nog donker en de straatverlichting was voor de helft blauw afgeschermd. Iets verderop was een bom gevallen, midden in de City. Je kon het in de ochtendschemering zien. Voorbij St.Paul's stegen hoge vlammen op (...). Maar we mochten van ma niet langer buiten op de stoep blijven staan kijken, want we waren nog niet fatsoenlijk aangekleed.'  

Tags: